Ik ben nog nooit op reis gegaan via een reisorganisatie. Nou ja, voor Iran heb ik een beetje hulp gezocht, mede omdat er geen betalingsverkeer vanuit Nederland mogelijk was. Via een klein bureautje boekte ik toen wat slaapplekken maar ook de bus en trein zodat ik niet met zoveel contant geld op stap hoefde.
Nu ik naar India ga zit ik weer met hetzelfde dilemma. Ik heb besloten om de Himalaya’s over te steken en eerst de regio’s Kashmir en Ladakh te bezoeken. Online speur ik naar de plekken die ik graag wil bezoeken. De plaatsen die ik wil zien zoek ik op in Google Maps en daar markeer ik ze. Maar dan begint het gepuzzel; wat past er in een dag zonder dat het te gehaast voelt?
Het voorlopige plan; Leh is de uitvalsbasis en ik heb er twee dagen rust gepland om AMS (hoogteziekte) te voorkomen. Je slaapt er op ruim 3500 meter en de regio staat notoir bekend om de hoeveelheid gevallen van acute hoogteziekte. Daarna reis ik naar het noorden, de Nubra vallei in. Naar de hoge vlaktes ten zuid-oosten van Leh en dan richting Kargil voor Suru Valley en Zanskar. Ten slotte reis ik door naar Srinagar.
Beide regio’s, maar met name Kashmir, staan onder regie van het Indiase leger. In Kashmir vinden er nog af en toe schermutselingen plaats, maar ook in Ladakh wordt je geconfronteerd met de spanningen met de buurlanden Pakistan en China die de landsgrenzen in deze regio betwisten.
Ik was niet van plan om überhaupt in de buurt van deze betwiste grenzen te komen, nog sterker, je komt er waarschijnlijk niet eens en veel is er niet te zien. Direct na aankomst in Leh moet ik mijn permits regelen voor de gebieden die dicht bij de ‘line of control’ liggen, in mijn geval de Nubra valei en Pangong-Tso, en onderweg zul je vast met enige regelmaat een politie- of legerpost tegenkomen waar je papieren gecontroleerd worden.
Nee, ik wil gewoon genieten van de schoonheid van de natuur aan de noordzijde van de Himalaya’s en een paar ‘Gompa’s’ —gefortificeerde boeddhistische tempels— bezoeken.
Terug naar de planning. Ik weet waar ik heen wil maar wat is een beetje een knappe planning zodat het allemaal niet zo gehaast voelt en ik nog een beetje flexibel ben als bijvoorbeeld het weer niet meezit? Sommige passen behoren tot de hoogste in de wereld (Khardung-La ten noorden van Leh is bijvoorbeeld 5.359 meter hoog) en de kans op sneeuw in oktober is aanwezig. Google helpt ook niet mee — in de praktijk klopt er natuurlijk geen barst van de door Google maps getoonde reistijden.
De Zojila Pass tussen Kargil en Srinagar. Kennelijk moet men om de beurt passeren, want meer dan ruimte voor 1 vrachtwagen of bus is er niet en die geiten maken het er natuurlijk ook niet makkelijker op haha.
Flexibel reizen in de zin dat je gewoon je eigen auto huurt is er helaas niet bij in deze regio. Auto’s verhuren / huren mag namelijk niet. Heeft kennelijk met de veiligheidssituatie te maken. Een motorfiets huren mag wél, ook zonder motorrijbewijs huur je zo een 500cc Royal Enfield. Alleen wat zou mijn verzekeringsmaatschappij ervan vinden als ik met motor en al verdwijn in een diep ravijn? Zoek voor de gein maar eens op Youtube naar filmpjes van de Zojila pass.
Ik ben dus aangewezen op openbaar vervoer, auto’s van reisbureautjes, taxi’s delen of zelf taxi’s huren. De keuze is eigenlijk simpel, wil je meer zien en op plekken komen buiten de gebaande paden, dan moet je gebruik maken van de taxi’s en dat is dan ook het plan. Het is niet heel goedkoop, naar Indiase maatstaven is het zelfs ronduit duur, maar zo kan ik wel mooi mijn eigen route uitstippelen en nog aanpassen als bijvoorbeeld het weer of de locatie daar om vraagt.
Ik denk dat ik gek zou worden als ik niet even aan de chauffeur kan vragen om te stoppen op een supermooie plek voor een foto of om even rustig te de omgeving in je op te kunnen nemen. Ik kijk nu al uit naar een toffe chauffeur en ga alvast oefen op de hoofdbewegingen.